Wystawy malarstwa

W dniu 22 września br. udaliśmy się do Sędziszowa Młp. Pierwszym miejscem, które odwiedziliśmy była Biblioteka Publiczna w Sędziszowie Młp. Tam oglądając piękne pejzaże zapoznaliśmy się z twórczością Pani Stefanii Wójcik.

 
 
 
 
 
 
 
 
Pani Stefania ukończyła PLSP w Zamościu – konserwacja zabytków, a następnie studia na UMCS w Lublinie. Od 20 lat jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków. Prowadziła zajęcia na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Pracuje w technice olejnej, akwareli, pasteli oraz próbowała batiku i pisała ikony. Jednak najbardziej fascynuje się odkrywaniem malarskich możliwości akwareli i oleju. Uczestniczy w wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jej prace znajdują się w kolekcjach w muzeach i wielu domach w kraju i za granicą (Belgia, Niemcy, Holandia, Wielka Brytania, Hiszpania, Kanada, Australia, USA). Zdobywczyni wielu nagród m.in. Nagrody Kuratora, Medalu Kuratora, wielokrotnie Nagrody Burmistrzów, Antka Roku, Prezesa PSNP, 2-krotnie Statuetki na Festiwalu Twórczości, 2 x nagrody Muzeów, wyróżnienia na Ogólnopolskim Biennale, wyróżnienia i nagrody m.in. w Przeglądach Ogólnopolskich np. w Rzeszowie, w Zamościu, itd.
Jak mówi artystka :
„… Człowiek jest nierozerwalnie związany z naturą i przyrodą. Utrwalając sielskie klimaty dotykam naturę, dzieciństwo, urokliwe zakątki ginące pod stopami techniki oraz dawne życie. Urzeczona otaczającym pięknem kwiatów czy pejzaży zatrzymuję je w kadrze płótna.
Czerpię ze świata Natury jaki dał nam Stwórca. Natura, piękno i dobro to uniwersalna wartość, które splatają się ze sobą. Sztuka powinna być pięknem, ale zalewa nas fala współczesnej agresywności, szokowania i krzyku nawet w malarstwie. I choć rozumienie piękna jest subiektywne to wiemy, że polega na zachwycie, harmonii i blasku.
Mam jednak świadomość, że blask i uroda Bożych dzieł jest nie do podrobienia, ale chociaż namiastkę tego piękna próbuję zatrzymać i utrwalić na szarym płótnie.
To „coś” potrafili uchwycić i dlatego inspirują mnie impresjonaliści oraz np. Wyczółkowski i Chełmoński, którzy czuli i podziwiali naturę a to, co ona do nich mówiła potrafili odczuć i zatrzymać w obrazie. To mnie inspiruje. Obserwuję, że coraz mniej jest urokliwych i dziewiczych zakątków. Niewidzialne w codziennym pośpiechu i roztargnieniu więc niech zapisane w kadrach obrazków cieszą oko widza.”
Po obejrzeniu wystawy malarstwa spędziliśmy ciekawe chwile w czytelni dla dzieci , gdzie mieliśmy możliwość zabawy na interaktywnym dywanie.
Następnym punktem naszego wyjazdu był Ratusz w Sędziszowie Młp. W podziemiach Ratusza mieliśmy możliwość obejrzeć prace absolwentów Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Sędziszowie Młp.
Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Sędziszowie Młp. powstało w 1945r., a powołało ją Ministerstwo Kultury i Sztuki na wniosek ówczesnych władz Sędziszowa. W pierwszych latach szkoła nosiła nazwę Miejskiej Szkoły Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego. Jej założycielem i zarazem pierwszym dyrektorem był artysta-malarz mgr Adam Hannytkiewicz. W 1977r. szkoła została przeniesiona do Rzeszowa, jednak jej część pozostała w Sędziszowie – we wspomnieniach absolwentów i mieszkańców.
W dniu 17 czerwca 2020r. obchodzono 75 rocznicę utworzenia placówki. Na początku przedstawiciele samorządów, placówek oświatowych oraz zaproszeni goście złożyli wiązanki i znicze na grobach Tych, którzy byli związani ze środowiskiem sędziszowskiego „Plastyka” m.in. Pani Dyrektor Izydory Czechowskiej i Profesora Tadeusza Czechowskiego, następnie uczestniczyli w uroczystej mszy św. Główna część uroczystości odbyła się przy budynku szkoły (obecnie Zespół Szkół Technicznych), gdzie odsłonięto tablice pamiątkowe. Płyty pamiątkowe wykonał Pan Ryszard Gwóźdź – artysta-plastyk, absolwent Liceum w Sędziszowie Młp.
Z zachwytem oglądaliśmy piękne prace przedstawione na wystawie.
Pełni duchowych przeżyć wyjazd zakończyliśmy pysznymi tradycyjnymi lodami na sędziszowskim Rynku.