Pamiętamy o tych, którzy odeszli…..

Listopadowy miesiąc w Środowiskowym Domu Samopomocy przywołał liczne wspomnienia, wnosząc wiele refleksji w atmosferę panującą wśród uczestników domu.

I oto nadszedł ten czas, kiedy bardziej niż zwykle zdajemy sobie sprawę, jak ulotne jest życie i z jaką prędkością przemija. Kiedy bardziej niż zwykle zdajemy sobie sprawę, jak olbrzymią wartość ma obecność. Kiedy bardziej niż zwykle wspominamy tych, których nie ma już w naszym życiu, lecz wciąż są w sercach i pamięci. Kiedy bardziej niż zwykle żałujemy bo wszystko stało się o moment za szybko, a my o moment się spóźniliśmy z uśmiechem, ciepłym słowem, przytuleniem, okazaniem miłości, słowem „przepraszam” i „dziękuję”, bo, stale myśleliśmy, że jeszcze mamy czas, że jeszcze zdążymy… Jak nie dziś to jutro, za tydzień, w przyszłym roku. A jutro, za tydzień, w przyszłym roku stoimy z opuszczoną głową, łzą spływającą po policzku i wyrzutami sumienia, że przecież nie tak to wszystko miało wyglądać.

„Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą”

ks. Jan Twardowski