Spotkanie Wigilijne

Wigilia to dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „vigilia”, oznaczającego czuwanie.
 
 
 
 
 
 

Wigilia nazywana jest także uroczystą wieczerzą, do której tego dnia zasiada się o zmroku w gronie najbliższych. Wieczerza wigilijna jest niewątpliwie echem starochrześcijańskiej tradycji wspólnego spożywania posiłku, zwanego z grecka agape, będącego symbolem braterstwa i miłości między ludźmi. Święta Bożego Narodzenia to w Polsce bardzo ważny czas. Tradycyjnie to czas, kiedy cała rodzina spotyka się, świętuje, i odpoczywa.

W świątecznej atmosferze 21 grudnia w Naszym Domu odbyło się tradycyjne spotkanie wigilijne. W udekorowanej świątecznie sali znalazła się duża choinka, przystrojona ozdobami wykonanymi przez uczestników oraz długi stół nakryty białymi obrusami i zastawiony wigilijnymi daniami.  Spędziliśmy ten dzień w wyjątkowej, świątecznej atmosferze. Po wspólnej modlitwie oraz podzieleniu się opłatkiem wszyscy zasiedli do stołu by skosztować wcześniej przygotowanych potraw w ramach treningu kulinarnego. Uroczystość uświetniło kolędowanie przez wszystkich zebranych. Wspólne kolędowanie oraz modlitwa zbliżyły uczestników do siebie.

Wigilia, Święta Bożego Narodzenia  to okres bardzo radosny na który się czeka z wytęsknieniem.

Poezja autorstwa Agnieszki Armaty

WIGILIA

Jest jeden dzień w całym roku
jeden jedyny liczony od zmroku
Kiedy pierwsza gwiazda już na niebie błyszczy
gdy przy stole wigilijnym zasiadają już wszyscy.

Jest taka chwila, gdy łamiemy opłatek
nieraz łzę uroni łamiąc się brat z bratem
Kiedy sianko pachnie pod obrusem biały
i barszczem z grzybami zapachnie dom cały

Jest taka modlitwa jedyna szczególna
tylko jedyna w całym roku, bo wspólna
Kiedy córka przeczyta Biblię o przyjściu Jego
modlitwa, która w ten czas porusza całe niebo

I jest taka chwila, gdy siedzimy wszyscy
choć odlegli, na co dzień tego dnia tak bliscy
Kiedy mały Jezus w żłóbku kwili
nie da się zapomnieć tych wigilijnych chwili

BOŻE NARODZENIE

Śnieg ciężko przysypał korony drzew
mróz głośno skrzypi pod stopami
w oddali słychać anieli śpiew
Bóg się narodził jest z nami

W kominku pali się ogień, skacze po drewienkach
Bóg się narodził, każdy to pamięta
maleńki w żłóbku z zimna drżał
a wszystko było na zbawienie nam

Bóg człowiek w stajence narodzony
Będzie nad wszelkie stworzenie uwielbiony
Zginać się będą na dźwięk jego imienia kolana
dla jego życia, śmierci, zmartwychwstania.